Nova dzamija
(Yeni cami) i Sulejmanova dzamija (Süleymaniye
cami)
Alanja ima veliki broj dzamija sa karakteristicnom arhitekturom. Tri najznacajnije su Sulejmanova koja
se
nalazi u okviru zamka a ostale dve su Nova i Kujularonu (Kujular) dzamija. Za
Novu dzamiju skoro da
ne postoji ni jedan podatak osim da se nalazi u centru
grada preko puta parka u ulici Vlade.
veku od strane Sulejmana Velicanstvenog. Gradjena je od kamena i opeke uz dodavanje drveta. Pored
glavnog sredisnjeg dela nalazi se priprata koje je pokrivena sa tri manje kupole. Minaret se nalazi u
severozapadnom delu. Rezervoar s vodom i cesmama nalazi se u severoistocnom delu.
Kujularonu
dzamija (Kuyularönü cami)
Jedna je od najstarijih dzamija u
Alanji. Sagradjena je 1470. godine a rekonstruisana 1765, 1942. i
2005. godine.
Takodje jedna je i od najposecenijih dzamija u Alanji. Na cetiri jezika ispisana
su cetiri
pravila ponasanja i to: 1. Izujte se pre ulaska. 2. Zene ne bi trebalo
da ulaze otkrivene glave i nogu. 3.
Muskarci ne bi trebalo da ulaze u sorcu. 4.
Zabranjeno je fotografisanje tokom molitve.
Kapacitet dzamije je 800
posetilaca. Duzine je 67 metara a sirine 64 metra. Visina minareta je 88
metara.
Arheoloski
muzej (Alanya Arkeoloji müzesi)
Otvoren je za posetioce 1967.
godine. Cine ga dva dela u kojima se nalaze arheoloski i etnografski
artefakti.
Sedamdesetih godina proslog veka na prostoru Alanje otkriven je veliki broj
arheoloskih
nalazista pa je drzava donela odluku da se pored veceg muzeja u
Antaliji otvori i muzej u Alanji. Simbol
muzeja je bronzana statua Herakla (u
rimskoj mitologiji Herkul) iz 2. veka. Visoka je 52 cm a otkrivena
je 1967.
godine. U istoj prostoriji nalazi se podni mozaik iz antickog grada Sjedre koji
prikazuju Hilu
(pratioca Herakla) koga zarobljavaju recne
nimfe.
Dvoriste muzeja je osmisljeno kao
galerija na otvorenom. U njemu se nalaze rimski osarijumi (kamene kutije za cuvanje pepela i kostiju pokojnika) kao i kapiteli (gornji delovi) rimskih stubova i islamski
nadgrobni spomenici sa natpisima iz seldzuckog, otomanskog i perioda republike. Jedan deo dvorista
posvecen je tradicionalnoj poljoprivredi u kome se vide orudja koja su koriscena za proizvodnju
maslinovog ulja na Mediteranu u drevna vremena.
U vreme kada je muzej otvoren jos uvek nisu postojala nalazista u regionu koja datiraju iz ranog
bronzanog doba (2200-700. godine pre n. e), lidijskog (1200-546. godine pre n. e), frigijskoj (8-3. vek
pre n. e) i perioda Urartu (640-580. godine pre n. e) pa su objekti iz ovog perioda poslati iz ankarskog
muzeja da bi posetioci bolje sagledali hronologiju anadolijskih civilizacija.
U muzeju se nalazi i jedan od najstarijih fenicanskih natpisa pronadjenih na ovim prostorima (625-600.
godina pre n. e) koji svedoci o naseljenosti ovih krajeva pre Rimljana. Tu su jos i nalazi iz helenisticke,
rimske i vizantijske ere, ukljucujuci keramiku, mermer, bronzu, staklo i mozaike. Takodje u muzeju se
nalazi i kolekcija kovanog novca iz perioda od 7-5. veka pre n. e. kao i iz perioda Turske republike.
Svojevrsnu kolekciju predstavljaju i uljane rimske kao i ranovizantijske svetiljke, ogledala te nakit i
drevne igracke.
Dim
pecina
gradom pecina (sto kopnenih sto morskih). Dim pecina se nalazi na 12 km od Alanje i do nje mozete
doci na vise nacina. Iz centra grada autobusom br. 10 s tim da morate da pitate vozaca gde da izadjete
da biste peske ili taksijem presli jos oko 3 km. Ja sam izabrao prvu opciju da potrosim kalorije:-). Nakon
sat vremena pesacenja (uzbrdo) stize se do platoa (s juzne strane brda) odakle puca pogled ka Alanji.
U podnozju se nalazi recica Dim (Dimcayi) sa cije se obe strane nalazi nepregledna borova suma a
duzinom nekoliko kilometara na reci se nalaze brojni restorani, bazeni, tobogani, mesta za odmor.
Zvanicnih informacija o poreklu imena Dim nema a nezvanicno postoji informacija da je u ovim brdima
nekad bila crkva Svetog Dimitrija i da naziv Dim potice od prva tri slova ovog sveca.
Pre ulaska u pecinu pogled puca ka planinskom lancu Taurus. Sto bi rekli u Crnu Goru: “Vidju ljepote”.
Dim pecina je najveca i najlepsa pecina u regionu Alanje. Nalazi se na 232 metra nadmorske visine a
ispod planine Cebel-i Reis ciji je najvisi vrh 1649 metara. Formirana je dejstvom vode u periodu od
milion godina. Za posetioce je otvorena 1998. godine. Ima 2 kraka. Jedan je duzine 50 metara a drugi
360 metara.
Drugi krak koji je duzine 360 metara je u potpunosti osvetljen pa svetlost uz stalaktite i stalagmite
ostavlja poseban dozivljaj. Na kraju drugog kraka nalazi se jezero (na 17 metara ispod nivoa na kome se
nalazi ulaz u pecinu a ukupne povrsine 200 m2). Priblizna sirina i visina pecine je 10-15 metara. Unutar
pecine jedan stariji covek svira frulu pa ako ste voljni mozete mu ostaviti baksis. Inace, pecina je i ranije
bila poznata mestanima a u njoj su skloniste pronalazili lovci i cobani.
Ispred ulaza odnosno izlaza nalazi se suvenirnica kao i mesto za prodaju karata.
Na 2,5 km od pecine ka Alanji nalazi se tzv. Vocni vrt. Na jednom mestu nalazi se plantaza banana,
pored voca mozete kupiti i razne suvenire.
Ostale fotografije mozete da pogledate na adresi https://duskoopacic.smugmug.com/
Нема коментара:
Постави коментар