Beogradsku
transverzalu pod imenom “Bata Rade Petrovic” uspostavilo je PSD
Zeleznicar iz Beograda
1979. godine. Danas na mnogim deonicama ove transverzale
nikla su naselja a pojedine staze su u
potpunosti zarasle. Cilj PSD Zeleznicar
je da se ova transverzala obnovi i prosiri kako bi bila dostupna
svim
planinarima i ljubiteljima prirode iz Beograda i iz citavog
regiona.
Transverzala je imala duzinu od 90
km i obuhvatala je prostor od mesta Duboko kod Umke do Velikog
Mokrog Luga
preko: Meljaka, Lipovicke sume, Ljute strane, Parcanskog visa, Guberevca,
Stojnika, Baba,
Parcana, Brdjana, Ripnja, Klenja, Suplje stene, Avale, Belog
Potoka, Kumodraza i Titovog gaja.
Prosirenjem transverzala bi se nastavila preko
Lestana, Ritopeka, Vince, Slanaca, Visnjice do
Karaburme i imala bi ukupnu
duzinu od 140
km.
I onda kazu nema gde da se seta
Beogradom i okolinom:-). Itekako ima. Samo treba izaci iz
kuce:-).
Veliki Mokri
Lug
Najjuznije je naselje opstine
Zvezdara s juzne strane autoputa Beograd-Nis na oko 7-8 km od centra
grada.
Naselje je nastalo u izvorisnom podrucju Mokroluskog potoka. Kraj je bogat vodom
sto se vidi
po imenu naselja a i vecina ulica nosi imena kao sto su Potocka,
Ristin potok, Milosev kladenac... Pre II
svetskog rata zauzimao je podrucje od
danasnjeg Bubanj Potoka do Dusanovacke pijace i delom do
Cvetkove pijace pa je
po prostranstvu bio veci od tadasnjeg grada
Beograda.
Pogled iz VML-a ka centru grada
(levo zgrada TC Usce, u sredini hram Svetog Save, desno
Beogradjanka...).
Prolazimo ispod autoputa. Nekad
(autoput Bratstvo-Jedinstvo) u SFRJ bio je glavna saobracajnica koja je povezivala cetiri (Sloveniju, Hrvatsku, Srbiju, Makedoniju) od sest republika i jednu pokrajinu
(Vojvodinu). Iako se zvao autoput prvobitno je imao samo 2 trake (svaka za jedan smer). Veci deo
autoputa bio je izgradjen od betonskih ploca a negde i od asvalta. Izgradnja je zapocela posle II
svetskog rata a konacno je zavrsen 1977. godine u punom profilu (2 trake plus zaustavna traka u
svakom smeru). Na izgradnji autoputa u SFRJ ucestovalo je skoro 300000 ljudi (ORA, Omladinske
Radne Akcije (koje su sacinjavali tadasnji jugoslovenski i inostrani omladinci) i pripadnici JNA).
Bilo kuda Avala svuda. A konkurencija nikad ne spava:-).
Pogled ka novom prodajnom objektu firme IKEA. Uskoro ova firma pocinje i sa prodajom u Srbiji.
Osnovana je 1943. godine u mestu Smalandu na jugu Svedske od strane Ingvara Kamprada koji je
poceo sa pet godina da prodaje sibice najblizim komsijama. Ubrzo je svoj posao prosirio prodajuci
seme za cvece, cestitke, bozicne ukrase a kasnije i hemijske olovke. Sa 17 godina otac ga je nagradio za
dobar uspeh u skoli a on je ta sredstva iskoristio da osnuje svoju kompaniju IKEA. Naziv je nastao od
inicijala osnivaca IK te pocetnog slova farme Elmtaryd i sela Agunnaryd gdje je odrastao.
Nas Goksi (medicinska podrska) u cvecu livada.
Pogled ka Kaludjerici. Pripada opstini Grocka. Ime je dobila po kaludjerici tj. zeni koja se zamonasila u
manastiru. Podaci govore da je nekad postojao manastir u Bubanj Potoku a u njega su dolazile
kaludjerice iz ovog naselja u kome su stanovale.
U daljini se vidi Pancevo kao i Dunav.
Sesir ture:-).
Ka Ritopeku kroz vocnjake. Pocelo prskanje.
Kazu da se ispod ovih “sumskih ostrva” (dva, od toga jedan skroz desno s nizim rastinjem) nalazi
municija iz II svetskog rata. Naime, Nemci pri povlacenju nisu uspeli da je uniste vec je samo zatrpana.
Naknadno unistenje nikad nije izvrseno te da bi se markirao prostor gde se municija nalazi zasadjena je
suma.
Pogled na Dunav s uzvisenja iznad Ritopeka.
Iz Ritopeka pogleda puca ka Vinci u kojoj je bio zavrsetak ture. Deo nas planinara nije isao na ovu
deonicu posto smo je obisli u jednoj od prethodnih pesackih tura. Od VML do Ritopeka 20 km (i jos 7
do Vince).
Ostale fotografije mozete da pogledate na adresi https://duskoopacic.smugmug.com/
Нема коментара:
Постави коментар