Gornji
Milanovac
Grad se nalazi izmedju planina
Rudnik na severu i Vujan na jugu a u kotlini reke Despotovice (koja
izvire ispod
Rudnika). Ima oko 25000 stanovnika a ime Gornji Milanovac nosi od 1859. godine
kada je
ukazom kneza Milosa Obrenovica promenjeno iz Despotovac (po imenu reke
koja protice kroz njega).
Jedan je od najmladjih gradova Srbije i prvi grad u
Srbiji ciji je potpuni plan grada napravljen pre
njegove izgradnje sa ulicama
koje se ukrstaju pod pravim uglom (a na osnovu plana beckog inzenjera
Kamnika
koji je 1852. godine dosao u ovo mesto radi razmeravanja
parcela).
Kuca
srpsko-norveskog prijateljstva (poznata kao i Norveska kuca)
Nalazi se u istocnom delu grada.
Ranije se zvala Kuca jugoslovensko-norveskog prijateljstva ali je 2008.
godine
Jugoslovensko-norvesko drustvo promenilo ime u Srpsko-norvesko drustvo. Ideja o
izgradnji
ovog zdanja potekla je 1969. godine u Nisu od aktivista Drustva
jugoslovensko-norveskog prijateljstva
koje su cinili preziveli logorasi i
predstavnici Norvezana koji su im pomagali. Predstavlja spoj vikinskog
broda i
stare norveske brvnare. Izgradjena je 1987. godine a sastoji se 90% od drveta i
10% od stakla.
Sva gradja je isecena i obradjena u Norveskoj a u Gornjem
Milanovcu su montirani gotovi elementi.
eksponatima iz logora u Norveskoj (Tokom Drugog svetskog rata 1942. godine u logore u Norvesku
poslato je 4000 Jugoslovena, od cega 3840 Srba a od toga 40 logorasa iz Gornjeg Milanovca. Uspelo je
da prezivi 1660 uz pomoc Norvezana).
Dom
kulture (u narodu poznat kao Stari sud)
ustanove. Posao na licitaciji dobija Nemac Sulc (iz Panceva) a iste godine pocinje i izgradnja. Pocetkom
Prvog svetskog rata Sud je bio stab vojvode Zivojina Misica koji je na ovom mestu doneo odluku o
pocetku rudnicke ofanzive. Na inicijativu zitelja rudnicko-takovskog kraja 14.10.1970. godine odlukom
skupstine opstine Gornjeg Milanovca o spajanju Narodnog univerziteta, Gradske biblioteke i KUD
Abrasevic osnovan je Kulturni centar Gornji Milanovac.
Crkva Svete
Trojice i Spomenik partizanskom ustanku
Crkva je zaduzbina kneza Milosa
Obrenovica. Gradnja je pocela 1860. godine a crkvu (nakon smrti oca)
dovrsava
knez Mihailo Obrenovic 1862. godine. Danas je spomenik kulture od velikog
znacaja.
Obogacena je dekorativnim elementima koji vode poreklo od starosrpskog
(romansko-vizantijskog)
stila pa do neobaroknog (sto se narocito ogleda u njenom
zvoniku). U crkvi se nalaze delovi grma iz
Takova gde je 1815. godine odrzan
Takovski sabor i podignut Drugi srpski ustanak.
Stojadinovic (izlagao na izlozbama u zemlji i inostranstvu, ziveo i radio u Beogradu (1913-1975)).
Muzej
rudnicko-takovskog kraja
opstine Gornji Milanovac. U zgradi su smesteni delovi ostavstine brace Nastasijevica (porodica poznata
po umetnicima u periodu posle Prvog svetskog rata) kao i porodice Lazic i Boze Prodanovica (slikar
rodom iz Pranjana). Tu je i stalna postavka Pokloni i otkupi – vreme dinastije Obrenovica.
Napustamo GM i krecemo ka prvom odredistu tzv. Rilovoj ploci.
Usput.
Ka jednom od vrhova Grabovickog visa. Uz pojacan sneg i maglu.
Rilova
ploca
od grada. Slabije citljiva na kojoj pise: Milomiru Ristanovicu Rilu, PSD Rudnik.
A onda dalje ka Kliku. Pored opasnih gusaka:-).
Na vidikovcu Klik sa domacinima ture (na 8.5 km od Gornjeg Milanovca). Inace ovde pitah sta znaci
Klik. Kaze mi jedan planinar da klikova u bivsoj Jugi ima na hiljade. Negde ih zovu klik a negde glavica.
Ovog puta zbog magle je izostao pogled na Cacak, Rudnik, Ostrvicu... Neki sledeci put.
Selfi:-) s domacinom iz GM i zavrsetak ture na Rapaj brdu.
Ostale fotografije mozete pogledati na adresi https://duskoopacic.smugmug.com/
Нема коментара:
Постави коментар